Vrijwilligers die graag een “Thank you” horen.

14 oktober 2012 - Ulaanbaatar, Mongolië

Het is weer zo ver! Een update van ons uit Gachuurt - Mongolië!

We hebben weer een interessante week achter de rug. Twee vrijwilligers uit Columbia komen een week in het weeshuis werken.  Op school komen ze salsa les geven en uiteindelijk werken we naar een performance toe. Een Spaans liedje, een choreografie van de Salsa en een percussie band.  Omdat het gewone rooster voor de middagen komt te vervallen dreigde het even uit de hand te lopen in het begin van de week. Maar… Will en Angie hadden het gelukkig snel in de gaten en lieten ons meer de leiding nemen om de structuur te bewaken en de kinderen te begeleiden.  In een week tijd hebben we een hele leuke voorstelling kunnen maken. Op vrijdagmiddag een heuse generale en op zaterdag de voorstelling voor iedereen van het Lotus Children’s Center.

Op zaterdag was het een hele drukke dag. Er kwamen vrijwilligers met een tour naar het weeshuis, er werden bomen gepland op het terrein en ’s middags de voorstelling. We hebben nog nooit zoveel volwassenen op het terrein gezien sinds we hier zijn.

De groep vrijwilligers kwam rond een uur of half elf het weeshuis bezoeken. Ze hadden voor alle kinderen een doos bij zich met speelgoed en schoolspulletjes en een tandenborstel en tandpasta. We hebben twee weken terug nog tijdens een vergadering afgesproken dat we dit voortaan als volwassenen in ontvangst gaan nemen. Dit omdat er altijd problemen door ontstaan. De kinderen krijgen namelijk in één keer teveel. Vervolgens ligt het afval over het hele terrein en binnen no-time zijn dingen kapot of wordt er om gevochten. Snoepgoed willen we niet promoten omdat de kinderen er enorm hyper van worden. Wij leggen dit voor aan deze groep mensen en leggen uit waarom. Nou… we krijgen toch een lading negativiteit over ons heen. Nee… het moest en zou in de handen van de kinderen gegeven moeten worden. Dus we proberen nog een keer uit te leggen dat dit op dit moment hier niet helemaal de juiste manier is. De kinderen moeten nog het één en ander leren. Maar ze krijgen de inhoud van de dozen heus wel. We kunnen de speelgoed spullen b.v. juist gebruiken als presentjes voor hun behaalde sterren m.b.t. tot het oefenen en uitvoeren van de dagelijkse routine in hun huizen en op school. Nou… wat we wel niet dachten. Verschillende mensen vonden het niets. Nee, het moest en zou zelf gegeven worden aan de kinderen. Dan konden er foto’s gemaakt worden en de kinderen konden ook nog dank je wel zeggen. SLIK! Ze snappen de bedoeling niet en willen zelf dus graag een Thank You horen. We zijn hier voor de kinderen en volgens ons zij als groep vrijwilligers die iets komen doneren toch ook. Maar nee hoor het is voor henzelf belangrijk om vooral bedankt te worden. Dus het gaat niet om de kinderen maar om henzelf. We hebben het maar uit handen gegeven en laten gebeuren. Wel hebben we nog vriendelijk gevraagd of ze dan morgen terug willen komen om te kijken naar de rommel die ontstaat op het terrein en het kapotte speelgoed. Geen reactie natuurlijk. Deze groep was nog niet eens een half uur weg of de rommel moest al opgeruimd worden. Er werd al ruzie gemaakt omdat speelgoed van elkaar werd afgepakt en… helaas pindakaas… er zat dus ook nog snoep in de dozen. Drukke kinderen! Als dat maar goed gaat met de voorstelling.

Nou… gelukkig ging het goed. We hebben het strak gestructureerd. Iedere klas nog even vooraf gesproken en afspraken gemaakt. We konden gelukkig terugpakken op een goede generale repetitie. Nou… het werd een goede voorstelling. Gelukkig, sluiten we de middag toch goed af.

Op zaterdag avond kijken we ook nog een film. Het tweede deel van een Indiase film waar we op vrijdag het eerste deel van hadden zitten kijken. Twee keer anderhalf uur Bollywood movie. Geen film voor ons twee, maar de kinderen genieten er enorm van. Rustig voor de buis met elkaar in één ruimte kijken naar een film waar alles in zit. Fantastisch toch. Ze vertrekken na de film eigenlijk altijd rustig naar hun huizen.

Het was deze week hard werken! Zo nu en dan zelfs vervelend omdat er veel overhoop wordt gehaald qua structuur en ritme van de kinderen. Daar reageren ze meteen op. Niet alle volwassenen zien dat in eerste instantie. Nou… dan zakt soms de moed je in de schoenen. Wat je met moeite op aan het bouwen bent lijkt in je handen weg te smelten. Gelukkig zien we echter dat de kinderen het wel steeds sneller terug pakken. We houden moed! We blijven ook genieten van de resultaten. En ja… als je ze dan ziet, dan smelt je weer.

Over smelten gesproken… hier smelt het niet! Het vriest! Ja… het begint nu langzaam maar zeker koud te worden. Brr! Toch lopen we nog niet in onze winterjas rond. We hebben wel al verschillende laagjes over elkaar heen aan.

Op 20 oktober gaan we naar Beijing. Dit omdat we daar bij de Mongoolse ambassade ons jaarvisum moeten gaan halen. Dus… een korte vakantie in China. In totaal zijn we er vijf dagen. Weten we meteen of de kinderen de draad weer oppakken als we terug komen en of ze het hebben weten vast te houden. We vinden het eigenlijk niet fijn om weg te gaan, want we willen zo graag gewoon doorwerken. Maar ja… dit is zeg maar een proef op de som. En aan de andere kant… Beijing is een super leuke stad, dus we gaan ons wel vermaken.

Goed allemaal… een hele fijne herfstvakantie (als je die hebt tenminste) of gewoon een ontzettend fijne werkweek. Tot de volgende keer. Waarschijnlijk vanuit China.

Oh ja… nog iets! Niet onbelangrijk!!!

Zoals jullie weten komen leerlingen van De Hilt naar Mongolië om hier hun buitenlandse maatschappelijke stage te doen. Ze komen vrijwilligerswerk doen in het weeshuis. Nu kunnen ze met dit project ook nog geld winnen. Maar daar hebben we jullie bij nodig. Surf naar: www.vrijwilligerswerk.nl en dan staat op de 1 bladzijde die je te zien krijgt STEM. Stem dan a.u.b. op het project van De Hilt. Project Dappere Dodo’s van De Hilt gaan naar Mongolië. Dat zou helemaal te gek zijn. Enne… geef het a.u.b. aan zoveel mogelijk mensen door, want… wie de meeste stemmen heeft krijgt het te winnen bedrag. Zegt het voort, zegt het voort!

 

Dikke zoenen,

XXXSTANNY&FRITZXXX

Foto’s

3 Reacties

  1. Monique van Vugt:
    13 oktober 2012
    Hoi Fritz & Stanny,

    ik kijk steeds meer uit naar jullie verhalen...het is echt een andere wereld waarin jullie nu toeven...Alhoewel het werken met kinderen natuurlijk world wide hetzelfde is....prachtig om te zien en te lezen! Heb net gestemd! Ik zal het voort zeggen ;0 Wat een geweldig initiatief is dat toch!
    Succes en veel plezier in China!
    Lieve groet, Monique en alle van Nistelrooijtjes X
  2. Gerard Penninx:
    14 oktober 2012
    Ha Kanjers,
    Kei leuk om jullie zo te volgen. Heb nu net jullie verhalen gelezen (sorry, nu pas voor de eerste keer op jullie blog) en al een paar videootjes gezien. Die zijn ook schitterend, mooie aanvulling op de verhalen. Kun je je nog meer inleven.
    "Project Dapper Dodo's'" staat nu trouwens op de 2e pagina bij vrijwillegerswerk.nl.
    Chapeau voor al het werk dat jullie daar verzetten. Ga dadelijk nog een paar vidootjes kijken. Fijne dagen in Bejing. Het ga jullie goed Kanjers. Big Hug Gerard X
  3. Anja:
    24 oktober 2012
    Hoi Fritz en Stanny, geweldig om jullie blogs te lezen. Wat een geweldig werk doen jullie daar! Mijn stem hebben jullie en ik heb een link op mijn Facebook site gezet. Groetjes Anja, Peter Hidde en de meiden.