De draad weer oppakken, maar ook afbouwen naar het afscheid.

Deze week stond in het teken van de draad weer oppakken in het Lotus Children’s Center. In de afgelopen twee weken dat de Dappere Dodo’s van de Hilt in Mongolië waren zijn wij veel minder op het Lotus terrein geweest. We kwamen op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag rond 07.30 vanuit UB aan (stonden om 05.00 uur op) om snel de was te doen en de school te starten. De Engelse lessen gingen gewoon door met iedere keer twee Dappere Dodo’s. De rest van de leerlingen van De Hilt kwamen wat later om aan de Lotus Shop te werken. ’s Middags gingen we iedere keer tussen 15.00 en 16.00 uur terug naar Ulaanbaatar. Op woensdagen en in het weekend waren de culturele uitstapjes. De kinderen van Lotus baalden een beetje, vooral de secondary leerlingen. Ze vonden het maar niets dat we in Ulaanbaatar bleven slapen. Echter de leerlingen van de Lotus school die mee gingen naar UB vonden het echter weer helemaal te gek. Iedereen was enthousiast om in het guest house te slapen en mee te gaan uit eten en natuurlijk, niet te vergeten… de excursies. Ze genoten zichtbaar van de extra aandacht en verzorging die ze kregen. Er werd door de secondary leerlingen regelmatig een sms’je gestuurd en gevraagd wanneer we weer in Gachuurt kwamen slapen. Doordat we zo weinig in Gachuurt waren is er in die periode niet zo heel veel gebeurd en niet goed genoeg gebeurd. Didi benoemde dat omdat ze had gemerkt dat er chaos was in het weeshuis en op school. Nu we er weer zijn ervaart ze meer rust bij de kinderen en is er weer structuur. Ook de huismoeders gaven hetzelfde aan in de huismoeder training.  (Des te meer reden voor ons om erg blij te zijn dat er vervanging komt voor ons. Het is dus nog echt wel nodig om hetgeen wat in gang is gezet te continueren en in te laten slijpen bij iedereen. Zowel voor de kinderen als de volwassenen.) Er zijn trouwens weer nieuwe huismoeders bij gekomen. Ze draaien tijdens de middag op school lessen en het rooster op school is behoorlijk goed. Er heerst weer  rust op school. Wij proberen steeds meer af te bouwen en naar het afscheid toe te werken. Dat valt echter niet mee als je de draad weer moet oppakken en dingen moet regelen en sturen. Maar… we doen ons best.

Afgelopen zondag zijn we niet mee gegaan naar de British school. Dat laten we aan de huismoeders over. In plaats daarvan zijn we naar Narantuul (de zwarte markt) gegaan om inkopen te doen voor de handvaardigheidlessen. Samen met Azaa en Tamir. De boodschappenlijst van de handvaardigheid juffrouw was in het Mongools. Dus wij hadden twee mensen nodig die het kunnen lezen, vertalen en kunnen helpen zoeken op de markt. Azaa (Grade 5) en Tamir (Grade 4) zijn de twee aangewezen leerlingen van Lotus. En trots dat ze waren! Ze namen hun taak enorm serieus en werden alleen maar enthousiaster. Fantastisch om te zien hoe ze ook genoten van een dag mee gaan naar Ulaanbaatar, shoppen, lekker lunchen, ergens wat gaan drinken, helpen bij onze wekelijkse boodschappen en lekker dineren. Het is een genot om te zien hoe ze van iedere seconde en iedere activiteit helemaal glunderend en opgewekt genieten. Je kunt het ook zien op de foto’s en filmpjes die we in de reislogger hebben geplaatst.

We hebben nu de definitieve datum dat we Lotus Children’s Center gedag gaan zeggen. Op zondag 2 juni zijn we de laatste dag in Lotus. We vertrekken op maandag 3 juni naar Seoul – Zuid Korea. Dat was de beste en meest betaalbare stad om naar toe te vliegen. Als we daar zijn zien we weer verder. Onze plannen veranderen steeds. Niet alleen in het Lotus Children’s Center, maar ook daarna moeten we steeds bijstellen. Zeker nu we ook nog de hoge kosten hebben voor die brug bij de tandarts. (die overigens uit Zuid Korea moet komen.) Het was waarschijnlijk al een teken, dat Zuid Korea het land zou gaan worden waar we als eerste naar toe gaan.

Groetjes, knuffels en dikke zoenen,

XXXSTANNY&FRITZXXX